"หัวอกแม่"
แม่มีความจำเป็น ยากเข็ญนัก
จำต้องพลัก เจ้าพลาก จากอกแม่
หวังเพียงเห็น เจ้าเติบโต นะดวงแด
มีมิตรแท้ เป็นที่รัก ของทุกคน
แม่มิอาจ จะเลี้ยงดู ปูเสื่อเจ้า
ได้แต่ตาม เป็นเงา ทุกแห่งหน
แม่มิอาจ เข้าไปทัก แสดงตน
กลัวผู้คน ตำหนิเจ้า แม่ขอทาน
แม่เอ่ยคำ ขอโทษ น้ำตาคลอ
ใจแม่หนอ สุดเจ็บ และสงสาร
แม่รักเจ้า อยากกอดเจ้า นะดวงมาน
สุดร้าวราน ต้องพลากจาก ยอดดวงใจ
อกแม่นี้ ระทมช้ำ จำต้องฝืน
นอนสะอื้น ทุกคร่าค่ำ ใช่..พลักไส
อยากเห็นเจ้า มีเพียบพร้อม อย่างใครใคร
จึงจำใจ จากเจ้า ทั้งน้ำตา
อยู่กับแม่ มีแต่ ทำร้ายเจ้า
มีเพียงความ โศกเศร้า อยู่ตรงหน้า
ต้องอดมื้อ กินมื้อ ปาดน้ำตา
มีเศษเงิน เพียงเยียวยา ลมหายใจ
แม่แสนช้ำ ต้องวางเจ้า ให้เขาเลี้ยง
แม่หวังเพียง เห็นเจ้ามี ที่อาศัย
หวังสักวัน เมื่่อเจ้าโต เจ้าเข้าใจ
ว่าเหตุใด แม่ใจร้าย ทิ้งเจ้าลง.......
วิญญูชน..จะไม่ยอมทิ้งแม่ที่เป็นขอทานหรือเก็บขยะหรือทำงานต้อยต่ำเด็ดขาด..
ตอบลบบทกวีมีความไพเราะ..ข้าขอคาระวะ..