ตัดไฟต้นลม

แค่ไม่นาน เหมือนผูกพันธ์ นานนับปี

รู้สึกดี เกินกว่า ใครคนไหน

ครั้งพบเจอ อยากรั้งเธอ ไม่ให้ไป

แต่ก็ไกล เกินสิทธิ ที่จะทำ

ได้แต่เตือน ตัวเอง เมื่อพบหน้า

ต้องรู้ค่า รู้ตัว อย่าถลำ

อย่าไปคิด ครอบครอง เราต้องจำ

เดี๋ยวจะช้ำ เพราะรักสอง ซ้อนรักใคร

รู้ตัวดี แค่คิด ไม่มีสิทธิ

รู้ว่าผิด ที่คิด อยากชิดใกล้

คนมาช้า มาทีหลัง ต้องทำใจ

ต้องตัดไฟ ต้นลม ก่อนสายเกิน

ก่อนจะเผลอ ถลำไป ลึกกว่านี้
ใจที่มี ต้องข่มไว้ แล้วห่างเหิน
บอกลาเขา ก่อนจะหมด เรี้ยวแรงเดิน
จำหมางเมิน จากลา แทบขาดใจ